Europejski kryzys gospodarczy dotyka szczególnie dobrze wykształconych obywateli Włoch w wieku około 30 lat. Ci najczęściej wybierają emigrację do krajów, w których znajdą dobrze płatną pracę i będą mogli realizować swoje zawodowe aspiracje np. Niemiec, czy Szwajcarii. Niezagrożony jest natomiast drugorzędny rynek pracy, na którym istnieje szczególne zapotrzebowanie pracodawców na „tanie” ręce do pracy. To w szczególności branża rolnicza, produkcyjna i gastronomiczna. Mieszkańcy Europy Środkowo-Wschodniej często wybierają się do Włoch ze względu na silną walutę Euro oraz stosunkowo atrakcyjne zarobki w porównaniu do realiów w swoim kraju (przy zamianie waluty na rodzimą). Po 2006 roku praktycznie każdy obywatel Unii Europejskiej może zostać zatrudniony we Włoszech na okres 3 miesięcy bez żadnych formalności, a później warunkiem pobytu jest posiadanie ubezpieczenia społecznego z różnego tytułu np. zatrudnienia, samozatrudnienia lub studiowania. Należy zauważyć, że oficjalne oferty na włoskim rynku pracy dla imigrantów przeznaczone są głównie dla osób młodych, są to jednak oferty z wymaganym wyższym wykształceniem w sektorze finansowym, marketingu, szeroko rozumianych pracach biurowych. Podczas prac sezonowych natomiast, np. przy zbiorze owoców, pracę znajdzie każdy sprawny fizycznie i zaangażowany pracownik.
Praca we Włoszech wciąż się opłaca
