Życie w Biskupinie

Życie w Biskupinie

Biskupin to osada, a jednocześnie doskonale wszystkim znany rezerwat archeologiczny w Polsce. Stanowisko odkryte przypadkowo w 1933 roku przez wiejskiego nauczyciela, cieszy się dziś bardzo dużym zainteresowaniem. Jeszcze głośniej o Biskupinie zrobiło się w roku 1995, gdy po raz pierwszy zorganizowano tu festyn archeologiczny. Od tego czasu, co roku we wrześniu na terenie rezerwatu odbywają się plenerowe imprezy popularyzujące archeologię. Zwiedzający uważają element programu festynu, ale tak naprawdę są to pokazy efektów działań z zakresu prowadzonej w Biskupinie archeologii doświadczalnej. Prac tych nie widzą, na co dzień turyści, bo odbywają się one na terenie dostępnym dla zwiedzających. W Biskupinie archeologiczne doświadczenia prowadzone są w kilku dziedzinach, od budownictwa, po rolnictwo. Rekonstrukcję obiektów mieszkalnych stanowią na przykład: stajnia, oczernia, mleczarnia. Dzięki pracom badawczym można wiele powiedzieć na temat metod powstawania i wypalania naczyń, czy wytopu brązu. Oprócz tego prowadzona jest tu hodowla zwierząt uprawa roślin, dzięki czemu wiadomo jak radzili sobie niegdyś mieszkańcy. Jedyny w swoim rodzaju krajobraz pieniński nie ma odpowiednika na ziemiach Polski, a pod względem uroku nie ustępuje nawet Tatrom. Na niewielkiej przestrzeni 30 km2 skupia się tu tak wielka ilość różnorodnych elementów rzeźby i pokrycia roślinnego, że wystarczyłoby ich na gustowne urządzenie przynajmniej kilku łańcuchów górskich. Z łagodnie sfalowanych grzbietów wyrastają ostre stożki Macelaka 857 m, Flaków 805 m, Nowej Góry 903 m, ciemne lesiste zbocza przerywają piony jasnych skalic — strzelistych i stromych, a wysokością dorównujących tatrzańskim Zamarłym Turniom i Mnichom. Wśród urwisk wije się nieporównany wąwóz Dunajca — fenomen krajobrazowy w skali Europy — na którego dnie rzeka zatacza tęczowe zakola. Romantyczne doliny i dolinki wypełnione są dziką wegetacją. Szata leśna ma w wielu miejscach charakter pierwotny, gdzie indziej przeplata się mozaikowo z barwnymi i wonnymi polanami, na których w kwiatach tonie się po pachy. Widoki z wierzchołków Sokolicy 747 m, Okrąglicy 982 m, Czertezika 772 m słusznie zaliczają znawcy do najwspanialszych w Polsce. Ale atrakcyjność Pienin polega nie tylko na tym. Poza urokami krajobrazu mają one dla turysty jeszcze jeden wabik: są niezwykle ciekawe. Skomplikowana budowa geologiczna od półtora wieku frapuje uczonych, a rozwiązywanie jej zagadek — jak się wyraził M. Lugeon 1903 — ..stanowi szczyty naszej nauki”. Niezwykle bogate ukształtowanie powierzchni pasma wpływa na zróżnicowanie klimatu i warunków siedliskowych, czego wynikiem jest bezprzykładne bogactwo flory i fauny